Dünya yaşamında önceliğimiz dünyamızı kurtarmak için çalışmak değil ahiretimizi kurtarmak üzere olmalıdır.
İslami stratejik bir hayat çizmek istiyorsak her zaman ahiretimizi kurtarmaya odaklanmalıyız. Daha sonra çevremizdeki insanların ahiretlerini kurtarmalarında yardımcı olmalıyız.
Müslümanların zengin ve yeryüzünde güç sahibi olmaları ahiretlerini kurtarmada engel değildir. Diğer insanların ahiretlerinin kurtarılmasında bazen zenginlik ve güç sahibi olmak şarttır. Zenginliği dünyada refah ve lüks içinde yaşamak için değil diğer müslümanların kurtuluşları için kullanmalıyız.
Diğer ülkelerdeki yoksulluk fakirlik ve savaş içinde yaşayan insanlara el uzatırken öncelik olarak her zaman din kardeşlerimizin bu zor durumdan kurtulmaları için uğraşmalıyız. İnsanlık adına falan filan gibi hikayelerle bir beldedeki din kardeşimiz zor durumda iken islamdan uzak ya da islam düşmanı olanlara el uzatmamalıyız. Önce kendi yakınımızda olanı, önce bizim inancımızda olanı yardım etmeliyiz.
Çünkü O din kardeşlerimizin iç dünyalarını da görmeliyiz. Bugün türkiyede bir sıkıntı olsa bir başka ülkedeki zengin bir müslüman türkiyedeki müslümanlar dururken yunanistandaki yunanlıya yardım etse siz bir müslüman olarak bunu sindirebilir misiniz? Tam tersi içimizdeki gevurdan beslenmeli medyalar feryad edip görüyor musun sözde bunlar müslüman olacak bir yunanlı kadar kıymetimiz yok demezler mi?
O halde biz müslümanlar olarak başka ülkedeki din kardeşlerimiz zaten zor durumda iken ayrıca bir de böyle bir sorun yaşatalım ki..
Önceliğimiz ahiretimizi kurtarmak olmalı..
Önceliğimiz ahiretini kurtarmaya çalışanlar olmalı..
Önceliğimiz kendi dindaşlarımız olmalı..